حد خودت رو رعایت کن
نمیدونم چرا همیشه از شخصیت کسایی خوشم میاد ک وقتی بیشتر و
جدی تر بش فک میکنم میبینم صد برابر از من بالاترن؟
دلم سخت از روزایی گرفته ک بخاطر اینکه کسیو ک دوس داشتم
فقط بخاطر این رد کردم ک خیلی از من بالاتر بود. البته اگ ی نفر خودش ادعایی تو
بالاتر بودن نسبت ب تو نداشته باشه خیلی چیزا حل میشه ولی متاسفانه اگ همچین ادمیم
پیدا بشه بازم یکی تو خونوادش هست ک کمبوداتو یا سرتر بودن خودشونو ب رخت بکشه.
ی وقتا ادم ترجیح میده بذاره اون طرف بره تا آیندشو با یکی
بهتر از ما بسازه. اونم تو این دوره زمونه ک یکی صددرصدم قبولت داشته باشه بازم ی
وقتا غرورش و تکبرش ی جایی بدجور حالتو میگیره. چ برسه ب آدمای بلاتکلیف.
دلم میخاس کاش همه ادما خنثی بودن هیچ حس و نگاه جنسیتی تو
دنیا نبود همه با هم رفیق بودن ما هم ب خاطر این احساس غریزی انقد خودخوری
نمیکردیم. چقد دوستیا پایدارتر بود چقد نگاهها تغییر میکرد.
اون وق اونی ک دوسش داشتمو بش میگفتم میشه با هم دوست صمیمی
بشیم؟؟ تا محبتش رو با تمام وجود حس کنم..
فکر بقای نسل آدما هم هستم اون وق گلا ب جای آدما بچه بدنیا
میاوردن خخخخ. چقد دنیا با مزه میشد ک دختر و پسرا با هم رفیق میشدن، رفیق ناب.
ای بابا از یکی خوشم اومده ولی اونم از من سرتره. هزاران
زحمت بکشم تا از من خوشش بیاد ک بعدشم شرایط زندگیمو با مشکلامو بفهمه مثل قبلی
بکشه کنار.
فک کنم خودم خنثی بشم کافیه بفیه بذا زندگیشونو بکنن. کسی ک
عاشق من نمیشه. فقط باید سعی کنم من عاشق کسی نشم و طبق معمول حد خودم رو رعایت
کنم......